Rozdział 14- Powrót do świata żywych.

Siedem dni wcześniej

-Zeusie wiesz, że ich potrzebujemy do tej cholernej misji - powiedział wkurzony Posejdon.

-Ekhem ja się zgadzam z chęcią bym zobaczył moją córkę ŻYWĄ.- Hades zrobił nacisk na ostatnie słowo, żeby je podkreślić. On jako jeden z niewielu się zgadzał, a on miał w tym najwięcej udziału.

-Kto jest za?- zapytał król Bogów- Zeus.

     Wszyscy po kolei unieśli ręce do góry ja też. Siedziałam naprzeciwko Zeusa w swoim specjalnym tronie zrobionego z niebieskiego szlachetnego kamienia. Nie był jakoś specjalnie zapierający dech w piersiach, ale ważne że był. Już mnie zaczynali traktować jak jedną z nich. 

-Eee skarbie...- zaczęła Atena

-Tak, tak ja się nie liczę. Was to wcale nie obchodzi, że jestem prawie jedną z was? Ja chce być. W ogóle  to po co jestem na tych obradach waszych skoro głosu mi  nie udzielacie? Skoro już mowa... o tych herosach to może...
-Nie!- krzyknął Zeus.- Żadnych misji droga panno.
-Okey tylko chciałam spytać.
    Siedziałam tak jeszcze z dwie godziny i słuchałam tego ględzenia na różne tematy bogów jedne ciekawsze inne wręcz strasznie nudne że flaki się wywracały.
    W końcu Zeus ogłosił koniec i już wstawałam kiedy powiedział:
-Ty nie.- to chyba było do mnie więc zostałam na miejscu tak jak moi rodzice.- Więc Nino wiesz że została ci jedna próba?
-Tak tak wiem i też wiem że to będzie na tym balu.- powiedziałam
-Więc teraz moja droga.- co mu odwala z tą drogom?- Teraz musisz zdecydować jakim będziesz Bóstwem.
-Hmm zróbmy tak Tam gdzie się znajdę po tej próbie niech będę opiekunką tego czegoś.
-Niech będzie i jeszcze jedno, ale to uzgodnimy jak już nim będziesz.
-Dobrze teraz już mogę iść?
-Tak, tak już możesz.
- A i Zeusie...
-Tak?
-Kiedy mam się stawić po herosów w Hollywood ?- spytałam.
- Hmm jak Hades da ci znak.
-Ta dzięki - poszłam.

*******  Percy ******

  Stałem wryty i patrzyłem się na Kalipso z otwartą buzią.
-H-hej Kalipso- w końcu wykrztusiłem to z siebie.
-Cześć Percy.- podeszła do mnie i mnie przytuliła.
-Ekhem.- zakaszlała Annabeth.
-A no właśnie Ann poznaj Kalipso. Kalipso poznaj Annabeh.
-Hejka Percy dużo mi o Tobie  opowiadał.
-A mi o tobie prawie nic...
-Chyba nic się nie stało nie?- spytałem - A co tu robisz Kalipso?
-Przyjechałam... Jak to powiedzieć. Już mam. Z niespodzianką.
  Z limuzyny wysiadła Nina. Miała na sobie zwiewną niebieską sukienkę bez ramiączek z dłuższym ryłem i niebieskie balerinki z kokardą. Włosy miała rozpuszczone z podpiętą grzywką do góry.
-Oczywiście ja nie jestem tą niespodzianką Persiu... Przynajmniej dla ciebie.  He he. Chciała bym ci kogoś przedstawić... Po raz 2. - z wozu wyszła Bianca. Nico widząc ją popędził w jej stronę i ją przytulił szepcząc coś do ucha.- Znacie Biance...- z limuzyny wyszedł Charlie Becendorf i Silena. Uśmiechnąłem się promiennie do nich.- Mam też wiadomości dotyczące misji. Więc chciała bym je z wami omówić.
-Dobra to chodźmy to przecież twój dom. - powiedziałem.
   Wszyscy usiedliśmy  w jadalni .
-Więc będzie tak będą trzy grupy herosów. Po trzech w każdej. I również w grupie będzie jeden bóg. I to dla tego bogowie postanowili wskrzesić Silene, Charliego i Biance.
To będzie jedna grupa, ale nie wiem jakiego będziecie mieć boga. Następna to. Angelica Chatrina Dark, Willow i Tom mają mieć ponoć Apolla ale nie są pewni. I ostatnia Percy, Annabeth i Nico.
- Dobra jakiego my będziemy mieć boga? i na czy polegać będzie misja?- spytałem.
-Jeśli wszystko wypali na balu waszym bogiem będę ja. Na czym będzie polegać misja. Będziemy musieli wejść do Lasu potworów i odnaleźć trzy magiczne kamienie, które dają jakąś moc, ale nikt nie wiem jaką. Oczywiście wybrano jednych z najlepszych Herosów żeby wrócili żywi dają im wsparcie Boga.
-Czekaj nie rozumiem ty masz być bogiem?- spytałem.
-Percy jestem córką Ateny i Posejdona. Już dawno powinnam być bogiem, ale...
-Czekaj, czekaj ty jesteś córką Posejdona i Ateny?
-Yhym...
-O bogowie...
-Co o bogowie... Percy! Bogowie też mają prawo do miłości....- zaczęła Ann
-To mogli nie mieć żadnego "Halo" że się spotykamy, a jednak mają!
-Percy to co innego- powiedziała Bianca bardzo spokojnym głosem.
-Okey. - powiedziałem...- wy sobie dale tu gadajcie ja idę do pokoju...
-Percy zaczekaj...- powiedziała Silena kiedy już miałem iść. Odwróciłem się na pięcie i popatrzyłem w jej oczy. Oczy pełne szczęścia i miłości. - nie chcesz posłuchać jak było w Hadesie?
-Może... choć jedną nogą już tam byłem.- wszyscy wytrzeszczyli oczy oprócz Ann która spuściła głowę.
-Jak  to? I pod jakim względem?
-Opowieść za opowieść.-stwierdziłem
-Dobra. Więc wcale w Hadesie nie jest tak źle. Mamy z Charliem własny domek i no ten tam przebywamy. Choć muszę przyznać że jest nudno nie ma TV, cały dzień nic się nie robi tylko wspomina. Nawet całować się nie da. I to by  było wszystko.
-Wiesz mogła byś ciut więcej powiedzieć.- powiedział Nico.- Ja nienawidzę Hadesa, ale ten mroczny wymiar, krainę zależy jak to nazywa uwielbiam.
-Teraz ty Percy.- powiedziała Bianca.
-Jak wiecie po całym zajściu z Kronosem postanowiliśmy z Ann ze sobą chodzić. I tak było pięknie do czasu kiedy musieliśmy się rozstać, bo wiecie szkoła obóz itp. Ann opętał jakiś potwór o imieniu Jackob... Tak Ann cierp..- cicho się zaśmiałem.- I ten no załamałem się psychicznie. Przyjechałem jakieś trzy dni temu z Nickiem do San Francisco żeby odzyskać moją ukochaną i co jaki myślicie udało się? Właściwie się nie udało. Wróciłem sam do tego domu. I chciałem się zabić. Tak Perseusz Jackson chciał popełnić samobójstwo. Ale kto mnie uratował?
-Ja.- powiedziała Ann- Ta która doprowadziła go do stanu szaleństwa.
   Po tych słowach wszyscy zaczęli się śmiać.  Spojrzałem na zegarek. Dochodziła 22. Popatrzyłem na Ann. Chyba myślała o tym co ja.
-Wiecie co my już pójdziemy się położyć spać.- powiedziałem
-Dobra Percy.
 Pokazałem Ann żeby poszła już do pokoju, a ja zaraz do niej przyjdę. Czmychnąłem do kuchni i wziąłem dwa kieliszki, szampan, truskawki, czekoladę i bitą śmietanę. Powlokłem się po schodach do swojego pokoju. Moja dziewczyna grzecznie siedziała sobie na łóżku w samej bieliźnie. Większość nastolatków w moim wieku rzuciłoby się na nią i zaczęliby ją obmacywać i całować. Mnie to nie kręci. Oczywiście lubię ją dotykać, całować, ale od razu nie chce z tego. Otworzyłem pudełeczko z truskawkami i przełożyłem je na talerz. Polałem je czekoladą i bitą śmietaną. Do kieliszków nalałem po połowie szampana. Podałem Ann jeden. Rozpiąłem koszulę i siadłem koło niej. Wziąłem jedną truskawkę i nakarmiłem ją Annabeth. Popatrzyłem w jej oczy. Odstawiłem talerz i kieliszek na stół tak samo jak Ann. Popatrzyłem w sufit i z powrotem na Ann która leżała na brzuchy bez stanika i patrzyła się na mnie. Ewidentnie tego chciała..., a ja? Kurde Percy, a ty? Czy ty też tego chcesz? Dziś rano chciałeś, a teraz? Teraz jakoś mi tak przeszło. Ann widząc moją zamyśloną minę chyba postanowiła sama zrobi pierwszy krok. Podeszła do mnie. Wzięła moje ręce i położyła je sobie na tali. A swoje ręce zaplotła wokół mojej szyi. Może to dobrze, że zrobiłem szybszy ruch niż sobie by wyobrażała. Przycisnąłem ją do siebie i pocałowałem. Po 10 minutach znaleźliśmy się w łóżku.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Przepraszam, że taki krótki, ale wena mnie opuściła. 

Szczerze chcę już pisać rozdział na temat misji i balu tam będzie najwięcej akcji i wszystkiego po kolei.

Ale no cóż trzeba poczekać.

Akcja powinna się zacząć tak w 17-24 rozdziale, ale zobaczymy czy uda mi się wytrwać do tego czasu.

Mam jeszcze jedną prośbę czy moglibyście zaznaczyć odpowiedź w trzech ankietach? 

To dla mnie ważne.

Miłego dalszego dnia :D